Πραγματικά με συγκίνησε

Ονομάζομαι Ιωάννα-Μαρία Γκέρτσου, είμαι τυφλή
και κάτοχος σκύλου-οδηγού. Ερευνήτρια στο ΙΤΕ Ηρακλείου,
υποψήφια διδάκτωρ στην ιατρική σχολή του παν/μίου Κρήτης
και πρόεδρος της Ελληνικής Σχολής Σκύλων-Οδηγών «Λάρα».

Ζω στο Ηράκλειο Κρήτης όπου η πρόσβαση του σκύλου-οδηγού
επιτρέπεται παντού. Και στην πολιτισμένη υποτείθεται πρωτεύουσα;

Σήμερα πρωτομαγιά, θέλησα να πάω με μια φίλη για φαγητό στην
ταβέρνα «Καλοζύμη» που βρίσκεται δίπλα στο πατρικό μου, στο Χαλάνδρι.

Στην είσοδο της ταβέρνας, ο υπεύθυνος μας πληροφόρησε πως απαγορεύονται τα σκυλιά.
Απαντήσαμε ότι, έτσι κι αλλιώς θα τρώγαμε στην αυλή αφού είχε ωραία μέρα. Εκείνος,
αντέτεινε πως ο σκύλος απαγορεύεται ακόμα και στην αυλή και πρότεινε να. μας βγάλει
ένα τραπέζι στο δρόμο!

Φύγαμε και πήγαμε ακριβώς δίπλα στην ταβέρνα «Ιορδάνης».
Δυστυχώς κι εκεί, η ίδια αντιμετώπιση: ο σκύλος δεν επιτρέπονταν ούτε καν στην αυλή.

Κι ερωτώ τους φίλτατους αναγνώστες:
1. Αξίζει ένας άνθρωπος να φάει στο δρόμο, επειδή βλέπει με τα μάτια ενός σκύλου;
2. Μπορεί ο μάγειρας της εκάστοτε ταβέρνας να μαγειρέψει χωρίς τις κατσαρόλες του;
3. Εάν ήμουν φορέας της γρίπης των χοίρων και πήγαινα να φάω δίχως να πω λέξη θα ήμουν εντάξει;


Περισσότερες πληροφορίες για τους σκύλους-οδηγούς στο http://www.laraguidedogs.gr


ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΠΡΟΩΘΗΣΤΕ ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΣΕ ΓΝΩΣΤΟΥΣ, ΜΗΠΩΣ ΜΑΘΟΥΝ ΤΕΛΙΚΑ
ΜΕΡΙΚΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΝΑ ΦΕΡΟΝΤΑΙ ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ. ΕΛΕΟΣ ΠΙΑ!