Το μεγάλο μπαμ...

http://www.sofokleous10.gr/portal2/toismetritois/toismetritois/2009-11-25-23-21-24-2009112517205/

Προ των πυλών σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις είναι το μεγαλύτερο επιχειρηματικό κανόνι στην ιστορία της ελληνικής οικονομίας.  Τα δάνεια έχουν φουσκώσει σε τέτοιο βαθμό που δύσκολα πλέον εξυπηρετούνται ενώ δεν μπορούν να ληφθούν νέα λόγω της διεθνούς χρηματοπιστωτικής κρίσης. Το γεγονός αυτό δημιουργεί νευρικότητα στον επιχειρηματία ο οποίος πλέον λειτουργεί ανεξέλεγκτα προς κάθε κατεύθυνση. Θλιβερή συνέπεια βέβαια θα είναι οι χιλιάδες εργαζόμενοι που θα μείνουν στο δρόμο kκαι οσοι μετοχοι δεν πουλησουν τις μετοχες τους για περισωσουν οτι του απεμεινε...

Η ιδιαιτερότητα των προβλημάτων ρευστότητας μίας χώρας του �

http://www.sofokleous10.gr/portal2/toprotothema/toprotothema/2009-11-26-23-03-48-2009112617270/

Παρασκευή, 27 Νοέμβριος 2009 01:00

Επειδή η χρεοκοπία μίας χώρας-μέλους της Ευρωζώνης δεν μπορεί να θεωρηθεί «ιδιωτικό» θέμα της, πόσο μάλλον όταν οι «εθνικές» νομισματικές δυνατότητες «ύστατης» άμυνας της (διολίσθηση του νομίσματος, πληθωρισμός, υποτίμηση κλπ), έχουν πλέον «εκχωρηθεί» στην Κομισιόν (ΕΚΤ), το μεγαλύτερο ίσως ερώτημα είναι το πώς θα αντιδρούσε η Ε.Ε., εάν βρισκόταν κάποτε αντιμέτωπη με την προοπτική ενός τέτοιου ενδεχομένου. Περαιτέρω, το πώς θα ενεργούσε στη συνέχεια, μετρώντας προφανώς τις επιπτώσεις στη δομή της, στην εικόνα της, στο μέλλον της (ιδίως στην υπό εξέλιξη πολιτική ένωση της), καθώς επίσης στα υπόλοιπα, υγιή μέλη της.

Τέλος, το πόσο συνετά, συνειδητά, υπεύθυνα και «εμπρόθεσμα» θα λάμβανε τα μέτρα του το επαπειλούμενο με πτώχευση και «αποπομπή» μέλος – ειδικότερα δε, το εάν η κυβέρνηση του θα επέλεγε την αποσιώπηση  του προβλήματος απέναντι στους Πολίτες, τον εκφοβισμό τους ή την αντικειμενική ενημέρωση και ενεργή συμμετοχή τους στην έγκαιρη επίλυση του. Αναλύοντας σε γενικές γραμμές το θέμα, τις συνέπειες καλύτερα ενός ενδεχομένου πτώχευσης και αποπομπής για όλους τους «συμμετέχοντες», διαπιστώνουμε τις εξής «ιδιαιτερότητες»:

 

 

 

(α)  Η κοινή αντιμετώπιση όλων των μελών είναι θεσμοθετημένη, μέσα από ειδική ρήτρα της ευρωπαϊκής οδηγίας («no-bail-out», άρθρο 103). Ούτε η Ε.Ε., ούτε καμία άλλη χώρα-μέλος της, δεν μπορεί να δεσμευθεί, ή να εγγυηθεί εκ των προτέρων, την πληρωμή υποχρεώσεων μίας άλλης χώρας – δεν επιτρέπεται επί πλέον να επέμβει καμία χώρα σαν «τριτεγγυήτρια», όταν μία άλλη αντιμετωπίζει προβλήματα πληρωμής των ληξιπρόθεσμων υποχρεώσεων της. Ειδικά δε στην περίπτωση που μία χώρα-μέλος δανείζει απλά μία άλλη, είναι υποχρεωμένη να υπολογίσει μόνη της το πιστωτικό ρίσκο, το αντίστοιχο επιτόκιο και τις λοιπές συνθήκες παροχής δανείου. 

 

 

 

(β)  Το άρθρο 119 επιτρέπει τη «βοήθεια» μίας χώρας της Ε.Ε. που αντιμετωπίζει προβλήματα πληρωμής των υποχρεώσεων της, με τη μορφή παροχής δανείων – γεγονός που συνέβη με τις πιστώσεις που δόθηκαν στις Ουγγαρία, Λετονία και Ρουμανία. Εν τούτοις, κάτι τέτοιο απαγορεύεται ρητά για τις χώρες του Ευρώ, στις οποίες δεν επιτρέπεται ούτε καν η παροχή υπεραναλήψεων από την ΕΚΤ ή τις εθνικές κεντρικές τράπεζες (για παράδειγμα, από την ΤτΕ). Επίσης δεν επιτρέπεται η παροχή δανείων από την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων (Ε.Τ.Ε.), η οποία υποχρεούται να χρηματοδοτεί μόνο συγκεκριμένα επιχειρηματικά σχέδια και όχι οφειλές του δημοσίου (άλλωστε τα κράτη-μέλη είναι μέτοχοι της Ε.Τ.Ε. και κάτι τέτοιο θα ήταν εναντίον των απαγορεύσεων που πηγάζουν από τη ρήτρα «bail-out»).     

 

 

 

(γ)  Το ενδεχόμενο της χρεοκοπίας μίας χώρας της Ε.Ε. αποτελεί προφανώς πρόβλημα για όλα τα μέλη της, σε σχέση με τη δική τους αξιοπιστία. Από τη μία πλευρά, κάτι τέτοιο θα επιβάρυνε σημαντικά το κόστος δανεισμού των υπολοίπων, αφού για πρώτη φορά θα «τιμολογούταν» από τις χρηματαγορές το ρίσκο της πτώχευσης μίας χώρας της Ε.Ε. Η πιστοληπτική τους ικανότητα θα αξιολογούνταν χαμηλότερα και τα επιτόκια δανεισμού τους θα αυξάνονταν, με σημαντικά επακόλουθα για τη ρευστότητα τους. Επίσης, η ισοτιμία του Ευρώ θα «αδυνάτιζε» για μία μεγάλη χρονική περίοδο, ενώ θα δυσχεραινόταν η διεκδίκηση της αποδοχής του € σαν παγκοσμίου αποθεματικού νομίσματος (ή, έστω, η προοπτική μίας «βαρύνουσας» συμμετοχής του στο καλάθι των νομισμάτων-χρυσού που πιθανότατα θα αντικαταστήσουν το δολάριο). Από την άλλη πλευρά βέβαια, ή χρεοκοπία ενός μέλους θα έμοιαζε με την «πολιτική» παραδοχή της πλήρους αποτυχίας της Ευρωπαϊκής Οικονομικής και Νομισματικής Ένωσης.

 

 

 

(δ)  Η δυνατότητα της έκδοσης Ευρωπαϊκών Ομολόγων, η οποία προτάθηκε από την Ιταλία, δεν έγινε αποδεκτή από την Ε.Ε. Παρά το ότι το επιτόκιο ενός τέτοιου ομολόγου θα ήταν χαμηλότερο από αυτό που πληρώνει η πλειοψηφία των χωρών-μελών, εν τούτοις θα ήταν υψηλότερο από αυτό που κοστίζει στη Γερμανία (3%), η οποία υπολόγισε (και δεν το αποδέχθηκε) ότι για κάθε μία ποσοστιαία μονάδα επί πλέον θα επιβαρυνόταν με το ποσόν των 3 δις € ετησίως («βάση» υπολογισμού το δημόσιο χρέος της το 2007).

 

 

 

Ίσως εδώ είναι σκόπιμο να αναφέρουμε μία μικρή παράγραφο από βιβλίο-μελέτη του Keynes: «… ο Γερμανός δεν καταλαβαίνει και δεν μπορεί να καταλάβει τίποτα, παρά μόνο τον εκφοβισμό, ότι δεν δείχνει καμία γενναιοδωρία ή ενδοιασμό στις διαπραγματεύσεις, ότι δεν υπάρχει πλεονέκτημα που δεν θα κοιτάξει να εκμεταλλευθεί και κανένα σημείο στο οποίο δεν θα ξέπεφτε χάριν του κέρδους, ότι είναι άνευ τιμής, περηφάνιας ή οίκτου. Ως εκ τούτου δεν πρέπει ποτέ να διαπραγματεύεσαι με ένα Γερμανό ή να συμφιλιώνεσαι μαζί του – πρέπει να του υπαγορεύεις…..(η Γερμανία θα μπορούσε να) εξακοντίσει ξανά ενάντια στη Γαλλία το μεγαλύτερο πληθυσμό της, τις ανώτερες πλουτοπαραγωγικές πηγές της και την τεχνική της δεξιότητα».       

 

 

 

(ε)  Η μοναδική δυνατότητα χρηματοδότησης μίας χώρας-μέλους της Ευρωζώνης, η οποία αντιμετωπίζει προβλήματα ρευστότητας που «προαναγγέλλουν» τη χρεοκοπία της, είναι η λήψη δανείου από μία ή περισσότερες άλλες (bilateral credit). Στην περίπτωση αυτή, η Κομισιόν έχει τη δυνατότητα να μεσολαβήσει για την «οργάνωση» του δανείου, έτσι ώστε να «στηρίξει» με την αξιοπιστία και με τις γνώσεις της την όλη διαδικασία. Δεν εξετάζουμε εδώ την πιθανότητα «εισόδου» του ΔΝΤ στη χώρα, αφενός μεν επειδή θεωρούμε τις μεθόδους του καταστροφικές, ειδικά σε περιόδους ύφεσης, αφετέρου δε λόγω της ουσιαστικής καθοδήγησης του από τις Η.Π.Α. – γεγονός που μάλλον προδιαθέτει αρνητικά την Ε.Ε.      

 

 

 

ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ ΤΗΣ ΕΞΟΔΟΥ ΜΙΑΣ ΧΩΡΑΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΥΡΩΖΩΝΗ

 

 

 

Κατ’ αρχήν, η έξοδος μίας χώρας από τη ζώνη του Ευρώ δεν σημαίνει ταυτόχρονα τη μη συμμετοχή της στην Ε.Ε. Περαιτέρω, τα προβλήματα ρευστότητας ενός μέλους, ιδιαίτερα το ενδεχόμενο της χρεοκοπίας, συνιστούν μία τεράστια παράβαση του «συμφώνου σταθερότητας», η οποία πιθανόν θα αιτιολογούσε την «εθελουσία αποπομπή» του: να υποχρεωθεί δηλαδή το προβληματικό κράτος στην υποβολή της «παραίτησης» του, αφού κάτι τέτοιο θα είχε ως αποτέλεσμα τη σχετική «άμβλυνση» των συνεπειών της χρεοκοπίας της συγκεκριμένης χώρας (με την έννοια που «εκφράζεται» χαρακτηριστικά από την παροιμία: «καλύτερα ένα οδυνηρό τέλος, παρά μία οδύνη δίχως τέλος), για τα υπόλοιπα κράτη-μέλη και τη μελλοντική σταθεροποίηση τους.

 

 

 

Φυσικά, κάτι τέτοιο ουσιαστικά δεν προβλέπεται από την ευρωπαϊκή νομοθεσία. Η «εθελουσία έξοδος» όμως προβλέπεται για πρώτη φορά ρητά από τη συνθήκη της Λισαβόνας, η οποία έγινε πρόσφατα αποδεκτή από όλα τα κράτη-μέλη της Ε.Ε. – βλέπε http://europa.eu/lisbon_treaty/glance/index_el.htm). Αναλυτικότερα, οι «συνέπειες» για αμφοτέρους τους συμβαλλομένους έχουν ως εξής:

 

 

 

(α)  Εξετάζοντας εν πρώτοις τα ενδεχόμενα πλεονεκτήματα της εξόδου από την Ευρωζώνη για το κράτος-μέλος (όσο μπορεί κανείς να θεωρήσει «πλεονέκτημα» κάτι τέτοιο, αφού ουσιαστικά θα ήταν μία επανεκκίνηση των €-ενταξιακών διαπραγματεύσεων από μηδενικό σημείο), σε γενικές γραμμές θα ήταν κυρίως «νομισματικής φύσης» (υποτίμηση του νέου νομίσματος, τεχνητός πληθωρισμός για τη μείωση του δημοσίου χρέους κλπ). Θα μπορούσαμε επίσης να προσθέσουμε και τις δυνατότητες δανεισμού του «εξερχόμενου» μέλους από την Ε.Ε., ενώ θα υπήρχαν και διάφορα άλλα οφέλη (ισοτιμία ανταλλαγής νομίσματος με Ευρώ, κερδοφόρα «ανταλλαγή» ομολόγων κλπ), που θα προέκυπταν κυρίως από τη διαπραγμάτευση της «εξόδου» με την Ε.Ε.

 

 

 

(β)  Οι «οικονομικές συνέπειες» της εξόδου ενός κράτους-μέλους για την Ε.Ε. είναι ανάλογες με το μέγεθος της Οικονομίας του. Η επαναφορά του αρχικού νομίσματος στη χώρα που εξέρχεται (για παράδειγμα, της δραχμής στην Ελλάδα), σημαίνει την ανταλλαγή του με το Ευρώ. Ανεξάρτητα όμως από την ισοτιμία ανταλλαγής που αποφασίζεται, είναι πολύ πιθανόν οι ιδιοκτήτες του Ευρώ, οι Πολίτες δηλαδή της χώρας που παύει να είναι μέλος της Ευρωζώνης, να «ξεφύγουν» από την ανταλλαγή και να διατηρήσουν στην κατοχή τους τα αποταμιευμένα €. Επειδή λοιπόν δεν θα επιστραφούν αρκετά € στην κεντρική τράπεζα της εν λόγω χώρας, δεν θα μπορέσει αυτή με τη σειρά της να εξοφλήσει τις οφειλές της απέναντι στο Ευρωπαϊκό Σύστημα των Κεντρικών Τραπεζών (ΕΣΚΤ) – που όμως διατηρεί σαν εγγύηση (και θα παρακρατήσει «καταναγκαστικά») το σχετικά χαμηλό ποσοστό συμμετοχής της «τοπικής» κεντρικής τράπεζας στην ΕΚΤ.

 

 

 

(γ)  Επόμενο πρόβλημα της μειωμένης εξόφλησης του ΕΣΚΤ από τη χώρα που εξέρχεται για τις υπόλοιπες χώρες, είναι η δημιουργία πληθωριστικών συνθηκών, οι οποίες υπολογίζονται από τη διαφορά του ποσοστού αλλαγής του - μειωμένου από την έξοδο της χώρας - ΑΕΠ της Ευρωζώνης και του ποσοστού της (μειωμένης) επιστροφής της «χρηματικής ποσότητας» των Ευρώ (προφανώς, η «ελλειμματική» ποσότητα χρημάτων στη χώρα που εξέρχεται, «καλύπτεται» διαχρονικά με την εκτύπωση νέων χαρτονομισμάτων από την κεντρική της τράπεζα, παρά το ότι δεν τα ανταλλάσσουν άμεσα οι Πολίτες που «παρακρατούν» τα Ευρώ).

 

 

 

Μειώνεται δηλαδή το ΑΕΠ της Ευρωζώνης, ενώ δεν μειώνεται αντίστοιχα η ποσότητα των χρημάτων (€) που κυκλοφορούν, αφού δεν απορροφάται και δεν «καταστρέφεται» το σύνολο τους από την ΕΚΤ. Ένεκα τούτου, ο «πληθωρισμός εξόδου» μίας μικρής χώρας, είναι σχεδόν αμελητέος για όλες τις υπόλοιπες, ενώ μίας μεγάλης (όπως για παράδειγμα της Ιταλίας, η οποία διαθέτει πολλαπλάσια ποσότητα € από αυτήν της Ιρλανδίας), είναι εξαιρετικά επικίνδυνος.

 

 

 

Ανεξάρτητα με το παραπάνω θέμα, είναι ίσως σκόπιμο να αναφέρουμε εδώ το ότι, η μείωση του ΑΕΠ της Ευρωζώνης που ευρίσκεται σε εξέλιξη, λόγω της παρούσης χρηματοπιστωτικής κρίσης (γύρω στο -5% για τη Γερμανία κλπ), σε συνδυασμό με την αύξηση (αντί της αντίστοιχης μείωσης) της ποσότητας των χρημάτων ένεκα (1) των μέτρων στήριξης της οικονομίας (2) της νομισματικής πολιτικής των κεντρικών τραπεζών  και (3) της παγίδας ρευστότητας που προκαλούν οι τράπεζες, μας «προειδοποιεί» (Ε.Ε., Η.Π.Α. κ.α.) για πολύ μεγάλες πληθωριστικές πιέσεις στο μέλλον - στην περίπτωση που η ανάκαμψη ακολουθήσει (εάν) καθυστερημένα. 

 

 

 

(δ)  Τα μειονεκτήματα της εξόδου μίας χώρας από την Ευρωζώνη για την ίδια είναι το λιγότερο καταστροφικά. Κατά την άποψη μας, ισοδυναμεί στην κυριολεξία με την καταδίκη της σε θανατική ποινή – με την εν ψυχρώ εκτέλεση της. Ακόμη και η προοπτική, η διαφαινόμενη πιθανότητα δηλαδή της εξόδου μίας χώρας από τη ζώνη του Ευρώ, θα δημιουργούσε από πολύ πριν τεράστιες πιέσεις (πωλήσεις) στις αγορές κρατικών ομολόγων, γεγονός που θα είχε σαν αποτέλεσμα μία υπερβολική άνοδο των επιτοκίων τους (spread - πτώση της αγοραστικής τους αξίας). Ήδη διαπιστώνουμε όσον αφορά την Ελλάδα, ανάλογες (αν και ανεπαίσθητες ακόμη) «κινήσεις», οι οποίες δυστυχώς «ερμηνεύονται» λανθασμένα από μεγάλο μέρος του Τύπου και της Κοινής Γνώμης (όχι όμως από την αγορά ομολόγων και το χρηματιστήριο). 

 

 

 

Οι παγκόσμιες χρηματαγορές θα αξιολογούσαν πολύ δυσμενέστερα τον κίνδυνο χρεοκοπίας και θα δυσκόλευαν κατά πολύ την παροχή νέων δανείων στο «εξερχόμενο» κράτος (αγορά καινούργιων ομολόγων του δημοσίου). Επί πλέον, είναι σχεδόν βέβαιη η συνεχής υποτίμηση του εθνικού νομίσματος της χώρας που εξέρχεται, με καταστροφικές συνέπειες για τις τράπεζες και τους εισαγωγείς της, οι οποίοι, συμβεβλημένοι σε όρους Ευρώ, θα βρισκόταν αντιμέτωποι με τεράστιες διακυμάνσεις της ισοτιμίας του εθνικού τους νομίσματος, γεγονός που θα τους δημιουργούσε δυσανάλογες ζημίες, προβλήματα ρευστότητας κλπ.

 

 

 

(ε)  Τα μειονεκτήματα της εξόδου μίας χώρας από την Ευρωζώνη, τόσο για την Ευρωπαϊκή εσωτερική αγορά (ελεύθερη διακίνηση εμπορευμάτων κλπ), όσο και για την πολιτική της ένωση, είναι επίσης καταστροφικά.

 

 

 

Από η μία πλευρά δηλαδή, οι «πληθωριστικοί κίνδυνοι εξόδου» μίας χώρας για την Ε.Ε., οι οποίοι προέρχονται από τη μειωμένη επιστροφή προς την ΕΚΤ της ποσότητας των χαρτονομισμάτων (€) που ανταλλάσσονται, καθιστά υποχρεωτική την επιβολή ελέγχων διακίνησης κεφαλαίων (ειδικά όταν πρόκειται για μία μεγάλη χώρα, όπως για παράδειγμα την «παραπαίουσα» Ιταλία), με στόχο την προστασία της Ευρωζώνης από την «παράνομη» εισροή των μη νόμιμα παρακρατηθέντων από τους Πολίτες χαρτονομισμάτων (€), καθώς επίσης έλεγχο και περιορισμό των εξαγωγών των υπολοίπων μελών της Ευρωζώνης προς τη χώρα που εξέρχεται από αυτήν, έτσι ώστε να εμποδιστεί η «ανεξέλεγκτη» εκροή «περιουσιακών στοιχείων» (ΑΕΠ) των υπολοίπων χωρών – η εκροή δηλαδή «περιουσιακών στοιχείων» (παραγομένων προϊόντων κλπ), μέσω της ανταλλαγής τους με μη νόμιμα €.

 

 

 

Από την άλλη πλευρά, αφενός μεν οι απλήρωτες οφειλές της εξερχόμενης χώρας προς τις υπόλοιπες, αφετέρου δε οι ενδεχόμενες απαιτήσεις αποζημιώσεων των υπολοίπων κρατών εναντίον της, θα μπορούσαν να επιβαρύνουν σε πολύ μεγάλο βαθμό το πολιτικό «κλίμα» της Ε.Ε.  Είναι επομένως φανερό το ότι, η έξοδος μίας χώρας δεν θα έθετε σε κίνδυνο μόνο τη Νομισματική Ένωση, αλλά, επί πλέον, τη διαδικασία «αφομοίωσης» της πραγματικής οικονομίας της Ε.Ε. και την πολιτική κατανόηση όλων των μελών (27) μεταξύ τους.   

 

 

 

Κλείνοντας, θεωρούμε ότι οι κυβερνήσεις των χωρών της Ευρωζώνης που τυχόν επαπειλούνται από τόσο σοβαρούς κινδύνους, οφείλουν να ενημερώνουν άμεσα, σωστά και αντικειμενικά τους Πολίτες τους, να συστήνουν αποτελεσματικές, εξειδικευμένες επιτροπές χειρισμού τέτοιου είδους προβλημάτων (εάν δεν θέλουν φυσικά να επιστρέψουν οι χώρες τους, εντελώς απομονωμένες από τις υπόλοιπες, σε συνθήκες διαβίωσης του παρελθόντος), καθώς επίσης να τα τοποθετούν χωρίς την παραμικρή καθυστέρηση, ανεξαρτήτως κόστους, σε πρώτη προτεραιότητα.

 

Βασίλης Βιλιάρδος

 

viliardos@kbanalysis.comΑυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από κακόβουλη χρήση. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε την Javascript για να τη δείτε.  

 

 

 

   Ο κ. Β. Βιλιάρδος είναι οικονομολόγος, πτυχιούχος της ΑΣΟΕΕ Αθηνών, με μεταπτυχιακές σπουδές στο Πανεπιστήμιο του Αμβούργου

Στελέχη της Κομισιόν και του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου ετοιμάζουν τις βαλίτσες τους για να καταφθάσουν στην Αθήνα εντός του πρώτου δεκαημέρου του Δεκεμβρίου

http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&ct=1&artid=4548309&ml=1

Την ώρα που στην κυβέρνηση ψάχνονται να βρουν αφενός μεν ποια είναι τα ακριβή τους συναισθήματα έναντι του κ. Προβόπουλου, αφετέρου δε ποια είναι η ορθή δοσολογία λιτότητας και παροχών που θα ικανοποιήσει τους πάντες- δηλαδή, θα ταΐσει και τον σκύλο, αλλά θα κρατήσει και την πίτα ολάκερη- κάποιοι άλλοι σοβαροί κύριοι με γκρίζα κοστούμια ετοιμάζουν τις βαλίτσες τους για να καταφθάσουν στην Αθήνα εντός του πρώτου δεκαημέρου του Δεκεμβρίου.

Πρόκειται για στελέχη της Κομισιόν και του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, τα οποία με τη μορφή μεικτής επιτροπής θα έχουν τις πρώτες προπαρασκευαστικές συζητήσεις με τους αρμόδιους παράγοντες της χώρας για το ενδεχόμενο που η Ελλάδα βρεθεί στη δυσάρεστη θέση να μην μπορεί να δανεισθεί από τις διεθνείς αγορές- κάτι που πολλοί ονομάζουν χρεοκοπία.

Η αποστολή αυτής της επιτροπής οργανώθηκε και σχεδιάστηκε- τελεί υπό την...αιγίδα, τρόπον τινάαπό τη Γερμανία και προσωπικά την κ. Μέρκελ, η οποία διαπιστώνοντας πως οι αγορές δεν δείχνουν ιδιαίτερη ανοχή προς τη νέα ελληνική κυβέρνηση αποφάσισε πως δεν επιθυμεί εκπλήξεις στον χώρο της ευρωζώνης. Κι αυτό όχι μόνον για την Ελλάδα, αλλά κυρίως διότι μια κατάρρευση της ελληνικής οικονομίας θα μπορούσε να λειτουργήσει και ως ντόμινο για άλλες οικονομίες της ΟΝΕ - της Ιρλανδίας ή της Πορτογαλίας, για παράδειγμα, θέτοντας σε κίνδυνο ολόκληρο το εγχείρημα του ενιαίου νομίσματος.

Μέσω Ντόιτσε Μπανκ. Δεν είναι, άλλωστε, τυχαίο ότι η προοπτική του ΔΝΤ ετέθη από την Ντόιτσε Μπανκ, μια γερμανική τράπεζα που προφανώς είναι κοινωνός του προβληματισμού του Βερολίνου. Αυτό που δεν υπολόγισε η Ντόιτσε Μπανκ είναι πως η Ελλάδα δεν είναι ούτε η Λιθουανία ούτε η Ρουμανίακι ως χώρα της ευρωζώνης δεν μπορεί να προσφύγει στο ΔΝΤ σαν να μην τρέχει τίποτε. Για αυτό επελέγη η ανάμειξη της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, η οποία, άλλωστε, πρόκειται να αναλάβει και το έργο της τρίτης φάσης της επιτήρησης της ελληνικής οικονομίας, από τον Μάρτιο, όπως έχουν προεξοφλήσει άπαντες οι εταίροι αλλά κι ο ίδιος ο Γιώργος Παπακωνσταντίνου, μόλις προχθές, μιλώντας στο Κοινοβούλιο. Τα σενάρια. Τα σενάρια για την αδυναμία της Ελλάδας να αντλήσει ρευστότητα από τις αγορές δίνουν και παίρνουν, αλλά το τελευταίο διάστημα εστιάζονται περισσότερο στο πότε θα συμβεί αυτό και λιγότερο στο κατά πόσον θα συμβεί. Άλλοι... βιάζονται και λένε «πριν από τους κουραμπιέδες», άλλοι θεωρούν ότι το σημείο κρίσης θα είναι ο Ιανουάριος, όταν η χώρα θα βγει στις αγορές αναζητώντας κάποια δισ. ευρώ, άλλοι πιστεύουν πως τα πάντα θα κριθούν από το Πρόγραμμα Σταθερότητας που θα υποβληθεί στα τέλη Ιανουαρίου στις Βρυξέλλες- και τα μέτρα που θα περιλαμβάνει- και άλλοι στην τρίτη φάση της επιτήρησης, που συνοδεύεται από την «επιτροπεία» της Κομισιόν, τον Μάρτιο.

Οι εταίροι, βέβαια, είναι σαφείς ως προς το τι πρέπει να γίνει για να αποφευχθεί η χρεοκοπία- και κάποιοι από αυτούς προτίθενται να το πουν πολύ καθαρά στον κ. Παπακωνσταντίνου στο Γιούρογκρουπ της ερχόμενης Τρίτης (Γερμανία, Ολλανδία, Φινλανδία κ.α.). Πάγωμα μισθών και συντάξεων, συρρίκνωση του δημόσιου τομέα με άρση της μονιμότητας (σ.σ.: αυτό εννοούσαν όταν είπαν στον κ. Παπακωνσταντίνου να καταργήσει μερικά υπουργεία!), μείωση των αμυντικών δαπανών («αφού έτσι κι αλλιώς δεν σας προφυλάσσουν, μην τις κάνετε»!) κ.ά.

Πρώτο κρύο ντους την Τρίτη στο Γιούρογκρουπ

«Διαλυμένο κράτος» και «Μπανανία»

Τα.... χέρια ψηλά σήκωσαν οι ευρωϋπάλληλοι που ήρθαν στην Αθήνα για να ελέγξουν τα στοιχεία σχετικά με το έλλειμμα, μετά τη μεγάλη αναθεώρηση που έγινε από τη νέα κυβέρνηση. «Διαλυμένο κράτος», «ανύπαρκτη διοίκηση» και «Μπανανία» ήταν μερικοί μόνον από τους χαρακτηρισμούς που χρησιμοποίησαν επιστρέφοντας στις Βρυξέλλες- όπου ξεκαθάρισαν ότι θα χρειασθούν πολλές ακόμη προπαρασκευαστικές συναντήσεις πριν αρχίσει καν ο έλεγχος.

Ο άνθρωπος που πήγε στην Εθνική Στατιστική Υπηρεσία ανακάλυψε έκπληκτος ότι ενώ χρησιμοποιούνταν η ίδια μεθοδολογία με αυτήν της eurostat, προέκυπταν άλλα νούμερα- κάτι μαθηματικώς αδύνατον! Επιπλέον, δεν υπήρχε ούτε ένας υπάλληλοςαπό κλητήρας μέχρι γενικός διευθυντής- που να δηλώνει υπευθύνως ότι έστειλε στοιχεία στις Βρυξέλλες. Εν ολίγοις δηλαδή, ή προσωπικά ο γενικός γραμματέας κ. Κοντοπυράκης έστελνε κάθε στοιχείο ή μεταδίδονταν με κάποιον άλλο μαγικό τρόπο (ταχυδρομικό περιστέρι κ.λπ.).

Ο εκπρόσωπος της Κομισιόν που επισκέφθηκε τα τελωνεία είχε ακόμη πιο...τραυματική εμπειρία. Είδε τους τελωνειακούς να σηκώνουν με άνεση το τηλέφωνο και να ειδοποιούν τους φορτηγατζήδες πότε να μείνουν μακριά ώστε να αποφύγουν τον έλεγχο- κι έτσι το λαθρεμπόριο να συνεχίζεται απρόσκοπτα. Πλασματικά τιμολόγια να γίνονται δεκτά έναντι «ρεγάλου» προς τον τελωνειακό, λες κι επρόκειτο για τριτοκοσμική χώρα κ.λπ.

«Βρήκαμε ορθάνοικτες τις πόρτες από την πολιτική ηγεσία, αλλά υπηρεσιακούς υπαλλήλους απρόθυμους και με χαμηλό επίπεδο. Εν γένει νομίζουμε ότι υπάρχει συνολικότερο πρόβλημα με τη Δημόσια Διοίκηση», λένε οι ευρωϋπάλληλοι, οι οποίοι θα επιστρέψουν νωρίτερα από το αναμενόμενο- στις 10 Δεκεμβρίου.

Η σκιά του ΔΝΤ πάνω από την Ελλάδα;

Τον κίνδυνο να υπαχθεί σε πρόγραμμα σκληρής δημοσιονομικής προσαρμογής του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου η Ελλάδα, προβλέπει έκθεση της γερμανικής τράπεζας Deutsche Bank. Την ίδια ώρα, διεθνείς οίκοι θεωρούν πιθανή μια νέα πιστοληπτική υποβάθμιση για την Ελλάδα, λόγω της δεινής κατάστασης των δημοσιονομικών της αλλά και της αξιοπιστίας της.

ΣΧΕΤΙΚΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ

Ρήξεις σε 5 τομείς το 2010 ανακοίνωσε ο Παπανδρέου
Δημοσίευση: 18-11-2009 17:24
Στο Υ/Σ ο προϋπολογισμός, εν μέσω προειδοποιήσεων από την ΕΚΤ
Δημοσίευση: 18-11-2009 10:01
Όλα ανοιχτά στο «άρρωστο» ασφαλιστικό
Δημοσίευση: 17-11-2009 13:38
Πιο ακριβά τα δάνεια για το Δημόσιο λόγω κερδοσκοπίας των τραπεζών
Δημοσίευση: 17-11-2009 10:21
Αναδιάρθρωση της αρχής καταπολέμησης εγκληματικών εσόδων
Δημοσίευση: 16-11-2009 21:01
«Οι ξένοι επενδυτές είναι σύμμαχοι και όχι εισβολείς»
Δημοσίευση: 16-11-2009 20:07
Κατσέλη: Ενίσχυση 65 εκατ. στους μικρομεσαίους
Δημοσίευση: 16-11-2009 19:22
Αυστηρότερο καθεστώς για τις off-shore
Δημοσίευση: 16-11-2009 15:27
Νέος έλεγχος των δημοσιονομικών της Ελλάδας από τη Eurostat
Δημοσίευση: 16-11-2009 10:18
Το «πλυντήριο» της Ευρώπης
Δημοσίευση: 15-11-2009 18:41
Παπακωνσταντίνου: «Βαθιές τομές σε φορολογία και δαπάνες»
Δημοσίευση: 15-11-2009 10:16
Συρρίκνωση δαπανών για να αποφευχθεί η «χρεοκοπία»
Δημοσίευση: 14-11-2009 16:19
ΤτΕ: Πρόστιμα σε τράπεζες για παραβάσεις
Δημοσίευση: 13-11-2009 14:37
Σε ύφεση η Ελλάδα, ανάκαμψη για την ευρωζώνη
Δημοσίευση: 13-11-2009 16:54
Eurostat: Σε ύφεση από το α΄ τρίμηνο η ελληνική οικονομία
Δημοσίευση: 13-11-2009 12:24

Η γερμανικής τράπεζα Deutsche Bank σε έκθεσή της, που υπογράφουν οι οικονομολόγοι Mark Wall και Thomas Mayer, αναφέρει πως μετά την υπαγωγή της Ελλάδας στην διαδικασία του υπερβολικού ελλείμματος από την Ε.Ε., δύο είναι τα ενδεχόμενα για τη χώρα: πρώτον, η επιβολή προστίμου έως και 0,5% του ΑΕΠ από την Ε.Ε., όπως είχε γίνει στα τέλη της προηγούμενης δεκαετίας με την Πορτογαλία, και δεύτερον και πιθανότερο για την Deutsche Bank, η Ελλάδα να καταφύγει για στήριξη στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ), κίνηση που θα αποτελέσει παραδειγματισμό για τις χώρες-μέλη που παραβιάζουν συστηματικά το Σύμφωνο Σταθερότητας.

Σε μια τέτοια περίπτωση, το ΔΝΤ θα χορηγούσε δάνεια στην Ελλάδα με θετικότερους όρους από ότι οι διεθνείς αγορές κεφαλαίων, από τις οποίες δανείζεται μέχρι σήμερα, υποχρεώνοντας την ελληνική κυβέρνηση όμως να εφαρμόσει ένα αυστηρό πρόγραμμα «δημοσιονομικής προσαρμογής», όπερ σημαίνει λιτότητα, περιστολή κρατικών δαπανών και αύξησης φορολογίας.

Αυτή είναι η πάγια τακτική του ΔΝΤ, το οποίο συστάθηκε για να παίζει ακριβώς τον ρόλο του πιστωτή της ύστατης ώρας για χώρες με δυσεπίλυτα οικονομικά προβλήματα, στο χείλος της χρεοκοπίας (ή οποία στην διεθνή οικονομία ισοδυναμεί με αθέτηση πληρωμών του χρέους μιας χώρας).

Οι αναλυτές της Deutsche Bank αναφέρουν ότι τον Ιανουάριο-Φεβρουάριο η Κομισιόν θα διατυπώσει υποδείξεις προς την Ελλάδα για τη λήψη συγκεκριμένων μέτρων και εκτιμούν ότι λίγους μήνες αργότερα θα διαπιστωθεί ότι απαιτούνται περαιτέρω μέτρα για την άμβλυνση του δημοσιονομικού προβλήματος. Αν δεν συμμορφωθεί η Ελλάδα, πριν από κάθε έκδοση ομολόγου θα της ζητείται να δημοσιεύει επιπλέον πληροφορίες για τη δημοσιονομική της κατάσταση.

Το πρόβλημα της Ελλάδας, σύμφωνα με την έκθεση, δημιουργήθηκε κατόπιν δυο εξελίξεων: τις πρόσφατες προειδοποιήσεις κορυφαίων αξιωματούχων της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, μεταξύ των οποίων και του προέδρου της Ζαν-Κλωντ Τρισέ, ότι σταδιακά θα αποσυρθούν τα εργαλεία παροχής ρευστότητας προς τις τράπεζες της Ευρωζώνης, των οποίων οι ελληνικές τράπεζες έχουν κάνει κατάχραση. Για τον ίδιο λόγο προέβη σε συστάσεις προς τις ελληνικές τράπεζες πρόσφατα και ο διοικητής της ΤτΕ, κ. Προβόπουλος, αφού για να αποκτήσουν πρόσβαση στην φθηνή ρευστότητα που χορηγεί η ΕΚΤ, παρέχουν ως εχέγγυο ομόλογα του Δημοσίου. Ως αποτέλεσμα, διευρύνθηκε το spread μεταξύ ελληνικού και γερμανικού ομολόγου, γεγονός που καθιστά ακριβότερο τον δανεισμό για το ελληνικό Δημόσιο.

Διεθνείς οίκοι όπως οι Moody's, Fitch και Standard & Poor's θεωρούν επίσης εξαιρετικά πιθανή μια νέα πιστοληπτική υποβάθμιση για την Ελλάδα, λόγω του πλήγματος που έχει επιφέρει στην αξιοπιστίας της η δεινή κατάσταση των δημοσιονομικών. Αν κάτι τέτοιο γίνει πραγματικότητα, η ΕΚΤ ενδέχεται να μην δέχεται τα ομόλογα του ελληνικού Δημοσίου ως εχέγγυα για την παροχή ρευστότητας στις ελληνικές τράπεζες, με ότι αυτό συνεπάγεται για τις τελευταίες. Για το Δημόσιο, μια υποβάθμιση θα σημαίνει ακόμα πιο δυσμενείς όρους δανεισμού.


Οι δύο συντάκτες κάνουν λόγο για εύθραυστο οικονομικό και πολιτικό κλίμα στην Ελλάδα λόγω της άσχημης εικόνας των δημοσιονομικών, του υψηλού εξωτερικού χρέους και της ανάγκης περαιτέρω στήριξης των ελληνικών τραπεζών. Σχετικά με τον ελληνικό τραπεζικό κλάδο, η γερμανική τράπεζα παραθέτει την πιο πρόσφατη επισήμανση του ΔΝΤ, το οποίο υποστήριζε πως το επίπεδο των τραπεζικών κεφαλαίων μπορεί να είναι επαρκές, ωστόσο μειώνεται.

Financial Times προς ΕΚΤ για την Ελλάδα

Οι «Financial Times» πιέζουν την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα να μην αποσύρει τα μέτρα στήριξης της ρευστότητας προς την Ελλάδα, με χθεσινό πρωτοσέλιδο δημοσίευμά τους με τίτλο « Η ελληνική πτώση σημαίνει συναγερμό για την ευρωζώνη». Οι διεθνείς αναλυτές υποστηρίζουν πως, επειδή το πρόβλημα δεν είναι μόνο ελληνικό, οι ευρωπαϊκές αγορές θα πρέπει να προετοιμάζονται για νέο κύκλο αναταράξεων, αν η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα αποφασίσει να αποσύρει τα μέτρα στήριξης προς το χρηματοπιστωτικό σύστημα.

«Η πτώση στην ελληνική αγορά αποτελεί μήνυμα προς τις τράπεζες να μην είναι τόσο εξαρτημένες από τη στήριξη που δέχονται από την ΕΚΤ» δηλώνει στους F.T. ο αναλυτή της Barclays Capital, Huw Worthington. Στοιχεία της Barclays δείχνουν ότι οι ελληνικές τράπεζες είναι οι πλέον εξαρτημένες στην Ευρώπη από την ΕΚΤ, καθώς έχουν λάβει συνολικά δάνεια 38 δισ. ευρώ, δηλαδή το 7,9% των συνολικών τους παγίων.

Πηγές: Ημερησία, Ελευθεροτυπία, Βήμα

Κλειστά επαγγέλματα: η ευημερία των πολλών δεν μπορεί άλλο να θυσιάζεται για χάρη των λίγων.

Η Φιλελεύθερη Συμμαχία θεωρεί τις σημερινές αποφάσεις του Συμβουλίου της Επικρατείας σημαντική εξέλιξη για την άρση των περιορισμών που υπάρχουν στα λεγόμενα «κλειστά επαγγέλματα» όπως οι φαρμακοποιοί, οι ιδιοκτήτες ταξί, οι ιδιοκτήτες φορτηγών Δημόσιας Χρήσης και άλλοι.

Ποιό συγκεκριμένα το Δ΄ Τμήμα του Συμβουλίου της Επικρατείας με τις υπ' αριθμ. αποφάσεις 3536, 3537, 3538 και 3539/2009, ακύρωσε υπουργικές αποφάσεις που αφορούσαν την εμπορία και μεταφορά υγρών καυσίμων, καθώς και τη χορήγηση νέων αδειών φορτηγών αυτοκινήτων Δ.Χ. κρίνοντας ότι οι υφιστάμενοι περιορισμοί είναι αντίθετοι στις συνταγματικές επιταγές (άρθρο 5 του Συντάγματος) που προστατεύουν την οικονομική και επαγγελματική ελευθερία.

Κατά τους δικαστές του ανωτάτου δικαστηρίου η επαγγελματική ελευθερία αποτελεί ειδικότερη εκδήλωση της προσωπικής και οικονομικής ελευθερίας και κατά συνέπεια, η νομοθετική ρύθμιση που την περιορίζει δεν μπορεί να έχει μοναδικό σκοπό την προστασία του στενού επαγγελματικού και οικονομικού συμφέροντος ορισμένων εις βάρος άλλων ενδιαφερόμενων.

Σημειωτέον ότι, σύμφωνα με μελέτη του ΚΕΠΕ και της Copenhagen Economics, τα κλειστά επαγγέλματα στην Ελλάδα κοστίζουν στην οικονομία, κάθε χρόνο, 4 δισ. ευρώ ή 1.000 ευρώ σε κάθε νοικοκυριό… Όμως, παρά το τεράστιο αυτό κόστος, όλες οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της Νέας Δημοκρατίας υπερασπίστηκαν λυσσαλέα, πάντα με την συμπαράσταση της αριστεράς,  τις συντεχνίες που ωφελούνται από το υπάρχον καθεστώς. Έτσι, το σύνολο του πολιτικού συστήματος απέδειξε, και στον τομέα αυτό, ότι αδιαφορεί για τα συμφέροντα των πολιτών και ότι αποτελεί, αυτό το ίδιο, το μεγαλύτερο εμπόδιο για τις μεταρρυθμίσεις που έχει ανάγκη η χώρα.

Η Φιλελεύθερη Συμμαχία διεκδίκησε, εξ αρχής και με ελάχιστα μέσα στη διάθεσή της, το άνοιγμα των κλειστών επαγγελμάτων μη διστάζοντας να προσφύγει στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή, τον Μάιο του 2008, για το κλειστό επάγγελμα των Μεταφορέων Δημόσιας Χρήσης. Μερικούς μήνες μετά, στις 29/1/2009, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή απηύθυνε στην Ελλάδα,  αιτιολογημένη γνώμη (δηλ. το τελευταίο βήμα πριν από την επίσημη προσφυγή της στο Δικαστήριο των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων), με το αιτιολογικό ότι η χώρα δεν τηρεί τους ευρωπαϊκούς κανόνες σχετικά με την ελευθερία εγκατάστασης επιχειρήσεων του κλάδου των οδικών μεταφορών.  

Υπενθυμίζεται ότι η κατάργηση των κλειστών επαγγελμάτων επιβάλλεται πλέον και από την Ευρωπαϊκή οδηγία 2006/123 περί απελευθέρωσης των υπηρεσιών γνωστότερη ως «οδηγία Μπολκεστάιν» από τον ομώνυμο Ολλανδό επίτροπο Εσωτερικής Αγοράς που την είχε εισηγηθεί το 2004. Την οδηγία αυτή είχαν παραφράσει, οι ανά την Ευρώπη υπερασπιστές των συντεχνιών και των παρασιτικών κυκλωμάτων, σε «οδηγία Φρανκεστάιν» στην προσπάθειά τους να εκφοβίσουν τους πολίτες για τους υποτιθέμενους κινδύνους που διατρέχουν από την εφαρμογή της. Η Φιλελεύθερη Συμμαχία γνωστοποιεί στους πολίτες ότι η οδηγία αυτή τίθεται σε ισχύ από την 29η Δεκεμβρίου 2009.

Οι σημερινές αποφάσεις του Συμβουλίου Επικρατείας, σε συνδυασμό με την θέση σε ισχύ της κοινοτικής οδηγίας, δημιουργούν νέα δεδομένα στον αγώνα για τη διεκδίκηση ανοικτών αγορών.

Η ευημερία των πολλών δεν μπορεί άλλο να θυσιάζεται για χάρη των λίγων.

Έκθεση-βόμβα για τις τράπεζες!

http://www.sofokleous10.gr/portal2/toprotothema/toprotothema/2009-11-17-23-49-01-2009111716867/

Τετάρτη, 18 Νοέμβριος 2009 01:43

Τα τεράστια ανοίγματα των ελληνικών τραπεζών στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, που πρώτο από όλα τα ελληνικά media είχε αποκαλύψει και σχολιάσει εκτενώς το “S10” από τον Ιούνιο, βρίσκονται στο επίκεντρο της αναταραχής στην Σοφοκλέους και την αγορά ομολόγων, όπως προκύπτει και από έκθεση-βόμβα της BNP Paribas, που φέρνει στη δημοσιότητα το “S10”.

Όπως τονίζεται στην ανάλυση που διανεμήθηκε χθες από την κορυφαία γαλλική τράπεζα, την ώρα μάλιστα που οι κίνδυνοι για το ελληνικό τραπεζικό σύστημα υπογραμμίζονταν σε ανάλυση της Wall Street Journal με τον εύγλωττο τίτλο «Φοβού τους Δαναούς και ομόλογα φέροντας»,

-         «Βλέπουμε αυξανόμενους κινδύνους υποχώρησης του ευρώ, λόγω της διεύρυνσης των spread των κρατικών τίτλων στο εσωτερικό της Ευρωζώνης και των ασθενέστερων τραπεζών της ευρωπαϊκής περιφέρειας, που πωλούν μαζικά τίτλους, αναμένοντας τη μείωση των παροχών ρευστότητας από την ΕΚΤ στις χρηματαγορές.

-         Ο στόχος (σ.σ.: της ΕΚΤ) ήταν να μειώσει τους πιστωτικούς κινδύνους των εμπορικών τραπεζών, κάτι που θεωρούνταν ως μία από τις βασικές προϋποθέσεις για να λειτουργήσουν πάλι οι χρηματαγορές. Η κατάσταση στις αγορές εξομαλύνθηκε και η ΕΚΤ είναι πιθανό να μειώσει τα υπερβολικά διαθέσιμα (σ.σ.: των εμπορικών τραπεζών), ύψους  570 δις. ευρώ με την πάροδο του χρόνου.

Ακολούθως, ο συντάκτης της ανάλυσης στέκεται ιδιαίτερα στις ελληνικές τράπεζες, τις οποίες ξεχωρίζει ως πλέον αδύναμες στην Ευρωζώνη. Και τονίζει ότι «το 7% της υπερβάλλουσας ρευστότητας διατηρούν οι ελληνικές τράπεζες, αλλά όταν αυτά τα διαθέσιμα στερέψουν, αυτές οι τράπεζες θα πρέπει να εξασφαλίσουν χρηματοδότηση με τιμές αγοράς».

Ο αναλυτής της BNP προβλέπει σοβαρές επιπλοκές στη διάρκεια αυτής της μετάβασης από τη χρηματοδοτική υποστήριξη της ΕΚΤ, στη χρηματοδότηση με όρους ελεύθερης αγοράς: «Τα spread των συμβολαίων ασφάλισης έναντι του κινδύνου χρεοκοπίας (CDS) των ασθενέστερων τραπεζών θα ανοίξουν, καθώς η χρηματοδότηση θα αντλείται με υψηλότερο κόστος, ενώ το ίδιο ισχύει και για τα ασθενέστερα κρατικά χρεόγραφα, όπως της Ελλάδας, της Πορτογαλίας, της Ισπανίας και της Ιρλανδίας. Η διεύρυνση του πιστωτικού spread θα αναδείξει τις αποκλίσεις εντός της Ευρωζώνης, που με την απουσία μιας κεντρικής δημοσιονομικής αρχής στη Νομισματική Ένωση θα αποτελέσει ένα μείζον ζήτημα και μια μακροπρόθεσμη αρνητική παράμετρο για το ευρώ».

Στους κύκλους των μεγάλων τραπεζών έχει σημάνει συναγερμός, καθώς οι αναλυτές και οι διεθνείς επενδυτές έχουν επισημάνει την αδυναμία του ελληνικού τραπεζικού συστήματος και τις παρενέργειες που μπορεί να προκαλέσει στη χρηματοδότηση του ελληνικού Δημοσίου το 2010, έτος κατά το οποίο οι ανάγκες άντλησης κεφαλαίων από τις αγορές θα παραμείνουν υψηλές, ξεπερνώντας με ευκολία τα 50 δις. ευρώ.

Ήδη η πρώτη αντίδραση, σε μια προσπάθεια να καθησυχασθούν οι ανησυχίες, ήλθε από την Eurobank. Η δεύτερη μεγαλύτερη ελληνική τράπεζα γνωστοποίησε, με δηλώσεις του κ. Ν. Καραμούζη στο Reuters, ότι έχει ήδη μειώσει κατά 50% τα ανοίγματά της στην ΕΚΤ, ενώ αποπλήρωσε και το σύνολο των ομολόγων που είχε εκδώσει με την εγγύηση του Δημοσίου. Αυτές οι δηλώσεις βρίσκονται πίσω από τη χθεσινή αντίδραση της μετοχής της Eurobank, την οποία ακολούθησε συνολικότερα ο τραπεζικός κλάδος στο ΧΑ.

Στην ίδια κατεύθυνση αναμένεται να κινηθούν τις επόμενες ημέρες και άλλες τράπεζες, δημοσιοποιώντας στοιχεία για τη μείωση της εξάρτησής τους από τις χρηματοδοτήσεις της ΕΚΤ.

Η δικαίωση του “S”

Σε ανύποπτο χρόνο, από το περασμένο καλοκαίρι, το “S” ήταν το μοναδικό ελληνικό ενημερωτικό μέσο, που είχε αποκαλύψει με αναλυτικά στοιχεία την υπερβολική στήριξη των ελληνικών τραπεζών από τις χρηματοδοτήσεις της ΕΚΤ.

Στις αρχές Ιουνίου, όταν από τους τραπεζικούς κύκλους γινόταν προσπάθεια να δημιουργηθεί κλίμα ευφορίας για τα αποτελέσματα πρώτου τριμήνου των ελληνικών τραπεζών, το “S” επισήμαινε: «μια ματιά στα στατιστικά στοιχεία της Τράπεζας της Ελλάδος για την ενοποιημένη λογιστική κατάσταση των τραπεζών κατά το πρώτο τρίμηνο αποκαλύπτει μια κρίσιμη “λεπτομέρεια”: οι τραπεζικοί “δρομείς” εξακολουθούν να τρέχουν, αλλά για να κρατηθούν όρθιο χρειάζονται την υποστήριξη μιας… «μάσκας οξυγόνου» πρωτοφανών διαστάσεων, την οποία παρέχει η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα. Στο τέλος του πρώτου τριμήνου του έτους, οι χρηματοδοτήσεις των ελληνικών τραπεζών συνολικά από την ΕΚΤ, με ενέχυρο χρεόγραφα, είχαν φθάσει στο εξωφρενικό ποσό των 48,057 δις. ευρώ, δηλαδή στο 20% του ΑΕΠ της χώρας»!

Μας είχαν πάρει χαμπάρι…

Το πρόβλημα, βεβαίως, δεν είχε περάσει απαρατήρητο στους διεθνείς οικονομικούς κύκλους. Το “S” είχε αναδημοσιεύσει στις αρχές Ιουλίου εκτενή αποσπάσματα από άρθρο του αναλυτή των Times του Λονδίνου, Ανατόλ Καλέτσκι, ο οποίος επισήμαινε με ιδιαίτερα καυστικό τρόπο τις αντιφάσεις του Ευρωσυστήματος, το οποίο εμφανίζεται μεν πιο συντηρητικό από την Fed, καθώς δεν δανείζει απευθείας τις κυβερνήσεις, αλλά στην πραγματικότητα χορηγεί τεράστια ποσά ρευστότητας στις εμπορικές τράπεζες, που με τη σειρά τους τα κατευθύνουν στο δανεισμό των εθνικών κυβερνήσεων.

«Τι έχουν κάνει οι ευρωπαϊκές τράπεζες με όλο αυτό το νέο χρήμα; Κατά το μεγαλύτερο ποσοστό το έχουν δανείσει απευθείας στις κυβερνήσεις τους. Στην πραγματικότητα οι κυβερνήσεις της Ιρλανδίας, της Ελλάδας, την Πορτογαλίας, της Ισπανίας και της Αυστρίας θα είχαν χρεοκοπήσει προ πολλού, αν δεν υπήρχε η προθυμία των εμπορικών τραπεζών όλων αυτών των ασθενών οικονομιών να αγοράζουν απεριόριστες ποσότητες κρατικών ομολόγων, με χρήμα δανεισμένο από την ΕΚΤ. Και αυτές οι αγορές ομολόγων, με τη σειρά τους, έχουν χρησιμοποιηθεί ως εγγυήσεις για ακόμη περισσότερες χρηματοδοτήσεις από την ΕΚΤ, που επίσης μπορούν να αξιοποιηθούν για αγορές ομολόγων», επισήμαινε ο Καλέτσκι, στο άρθρο του που αναδημοσίευσε το “S”.

Και με ακόμη καυστικότερο τρόπο, ο αρθρογράφος υπογράμμιζε τα εξής:

«Σε φυσιολογικές συνθήκες, αν η ελληνική κυβέρνηση χρεοκοπούσε, καταστρέφοντας τις εγγυήσεις δανεισμού των ελληνικών τραπεζών από την ΕΚΤ, οι ζημιές θα έπεφταν στις ελληνικές τράπεζες και όχι στην ΕΚΤ, αφού οι τράπεζες παραμένουν πραγματικοί δικαιούχοι των εγγυήσεων που καταθέτουν. Αλλά στις σημερινές συνθήκες, αυτή η Γραμμή Μαζινό ανάμεσα στα προβλήματα υπερχρέωσης των κυβερνήσεων και τον ισολογισμό της ΕΚΤ είναι αστεία, αφού οι ελληνικές, ιρλανδικές και ισπανικές τράπεζες, που κάνουν ουρά για χρηματοδοτήσεις από την ΕΚΤ, είναι στην πραγματικότητα σχεδόν αφερέγγυες και θα ήταν εντελώς, εάν δεν υπήρχε η απεριόριστη προσφορά χρήματος που δέχονται, με ενέχυρα αμφίβολης αξιοπιστίας από την ίδια την ΕΚΤ».

Η ελληνική οικονομία στο χείλος της χρεοκοπίας

Ένα εφιαλτικό... διήμερο πέρασε ο υπουργός Οικονομικών κ.Γιώργος Παπακωνσταντίνου στην έδρα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, όπου συμμετείχε στις συνεδριάσεις του Eurogroup και του Eco/Fin. Τα πορίσματα του Συμβουλίου ήταν κανονικός καταπέλτης ενάντια στην ελληνική οικονομία, ενώ πολύ πιθανή θεωρείται η διεθνής διαπόμπευση της Ελλάδας με την υπαγωγή της σε καθεστώς αυστηρής κοινοτικής επιτήρησης.
http://www.tvxs.gr/v25775

ΣΧΕΤΙΚΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ

Υπό αυστηρή επιτήρηση η Ελλάδα
Δημοσίευση: 11-11-2009 16:48
Αυστηρές συστάσεις του Ecofin προς την Ελλάδα
Δημοσίευση: 10-11-2009 14:42

Το διήμερο που μας πέρασε ο υπουργός Οικονομικών, κ.Παπακωνσταντίνου, βρέθηκε στην πολύ δυσάρεστη θέση να δικαιολογήσει τα... αδικαιολόγητα. Η χώρα μας βρέθηκε στο στόχαστρο των Ευρωπαίων εταίρων τόσο για τα στατιστικά της στοιχεία όσο και για τα δημόσια οικονομικά της που βρίσκονται ένα βήμα πριν από τη χρεοκοπία. Είναι χαρακτηριστικό ότι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή «τιμωρεί» μόνο την Ελλάδα από όλες τις χώρες που εμφανίζουν υπερβολικό έλλειμμα, θεωρώντας- όπως και πολλοί εταίροι- πως η Ελλάδα είναι «διακριτή περίπτωση» και το υπερβολικό της έλλειμμα οφείλεται σε διαρθρωτικά προβλήματα και όχι μόνο στη διεθνή οικονομική κρίση.

Οι «βολές» που δέχθηκε η χώρα μας προέρχονται από δύο κατευθύνσεις: τόσο από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, όσο και από το Συμβούλιο. Τα 27 μέλη του τελευταίου υιοθέτησαν στα συμπεράσματα που εξέδωσαν ειδική παράγραφο για την Ελλάδα στην οποία αναφέρονται τα εξής : «Το Συμβούλιο εκφράζει τη λύπη του για τα νέα προβλήματα που παρουσιάζονται στις ελληνικές δημοσιονομικές στατιστικές. Και καλεί την ελληνική κυβέρνηση να πάρει επειγόντως μέτρα για να αποκατασταθεί η εμπιστοσύνη της Ε.Ε. στις πληροφορίες της ΕΣΥΕ και στο αντίστοιχο θεσμικό πλαίσιο.»

Έκθεση-κόλαφος της Επιτροπής

Η Επιτροπή, ωστόσο, δεν ήταν τόσο «ευγενική». Σε μια έκθεση-κόλαφο εξηγεί αναλυτικά τα πεπραγμένα της Ελλάδας στον τομέα της οικονομίας και το πώς αυτά οδήγησαν τα δημόσια οικονομικά μας στο χείλος της καταστροφής, αγνοώντας πεισματικά τις συστάσεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Συγκεκριμένα, η Επιτροπή τονίζει ότι το έλλειμμα της Ελλάδας έφθασε το 2008 στο 7,7% του ΑΕΠ έναντι της ήδη εκτός ορίων αρχικής πρόβλεψης 3,7%, ενώ φέτος αναμένεται να υπερβεί το 12,5%, παρά τη συμφωνία με την Ελλάδα, την άνοιξη για μείωση του ελλείμματος ήδη από φέτος.

Παράλληλα, η Επιτροπή κατηγορεί την Ελλάδα και για τις αβεβαιότητες αναφορικά με το δημόσιο χρέος. Συγκεκριμένα σημειώνει ότι «μεσοπρόθεσμα, μείζονες αβεβαιότητες αναφορικά με το χρέος παραμένουν. Ιδιαίτερα, το κόστος της χρηματοδότησης του δημοσίου χρέους μπορεί να ανέλθει περαιτέρω». Σε ό,τι αφορά δε την αξιοπιστία των στατιστικών στοιχείων της Ελλάδας, η Κομισιόν δείχνει την απόλυτη έλλειψη εμπιστοσύνης προς τη χώρα μας. «Τα δημόσια ελλείμματα αντικατοπτρίζουν ανεπαρκή έλεγχο των δημοσίων δαπανών, ενώ οι προβλέψεις για τα έσοδα έχει αποδειχθεί συστηματικά να είναι υπεραισιόδοξες. Επιπλέον, διαρθρωτικές και ενδημικές ανεπάρκειες που σχετίζονται με την καταγραφή των ελληνικών δημοσίων λογιστικών στο πρόσφατο παρελθόν έχουν επίσης υπάρξει καταλυτικές για έγκαιρο και αποτελεσματικό έλεγχο των εσόδων και δαπανών».

Οι δεσμεύσεις του Παπακωνσταντίνου και οι ευθύνες για το διασυρμό

Προσπαθώντας να «εξευμενίσει» τους Ευρωπαίους εταίρους ο κ.Παπακωνσταντίνου προχώρησε σε μια σειρά δεσμεύσεων, οι οποίες, ωστόσο, δεν έπεισαν απόλυτα, καθώς έχει κλονισθεί σε μεγάλο βαθμό η αξιοπιστία του ελληνικού κράτους, γι' αυτό και ο κ.Παπακωνσταντίνου αναφέρθηκε στην «αξιοπιστία των πολιτικών» πέραν της «αξιοπιστίας των στοιχείων». Συγκεκριμένα, πρωταρχική δέσμευση του κ.Παπακωνσταντίνου αποτέλεσε η ανεξαρτητοποίηση της ΕΣΥΕ σε συνδυασμό με το πόρισμα που θα εκδώσει ανεξάρτητη επιτροπή για την καταγραφή της πραγματικής εικόνας της ελληνικής οικονομίας. Μάλιστα, στην εν λόγω διαδικασία κάλεσε και την Eurostat να συμβάλει.

Επόμενο βήμα θα αποτελέσει η μείωση του δημοσιονομικού ελλείμματος από 12,7% του ΑΕΠ σε 9,4% στα τέλη του 2010, μείωση που θα προέλθει κατά 60% από το σκέλος των εσόδων και το 40% από το σκέλος των δαπανών. Παράλληλα, έκανε ειδική αναφορά στην απόφαση «να σταματήσουν τα Stages στον δημόσιο τομέα και να επανεξετάσουμε μια σειρά από βραχυπρόθεσμα μη μόνιμα συμβόλαια εργασίας στον στενό αλλά και στον ευρύτερο δημόσιο τομέα» καθώς και στη σύσταση ενός ενιαίου κέντρου πληρωμών των μισθών των δημοσίων υπαλλήλων», ενώ υπερτόνισε τις μεγάλες αλλαγές που έχουν προγραμματισθεί σε καίρια σημεία του φορολογικού συστήματος, στην κατάργηση «των περισσότερων από τις φοροαπαλλαγές αλλά και της αυτοτελούς φορολόγησης για να διευρυνθεί η φορολογική βάση».

Τέλος, ο κ.Παπακωνσταντίνουν ανακοίνωσε την πρόθεσή του για κίνηση διαδικασίας για κατάρτιση προϋπολογισμού από μηδενική βάση την ερχόμενη χρονιά, το άνοιγμα των κλειστών επαγγελμάτων και τη μεταρρύθμιση στο ασφαλιστικό και συνταξιοδοτικό, αρχής γενομένης με την εξίσωση των ορίων συνταξιοδότησης μεταξύ ανδρών και γυναικών.

Παράλληλα, υποβλήθηκαν αιτήματα εκ μέρους των Ευρωπαίων εταίρων για προσδιορισμό προσωπικά των υπευθύνων για την αναξιοπιστία των ελληνικών στοιχείων. «Δε σας κρύβω ότι γύρω από το τραπέζι της συνόδου του Eco/Fin υπήρξαν υπουργοί που ζήτησαν και προσωποποίηση ευθυνών» δήλωσε ο υπουργός. Ωστόσο, για το αν συμφωνεί η όχι με αυτή την άποψη των ομολόγων του ο κ.Παπακωνσταντίνου απάντησε ότι θα περιμένει να δει το πόρισμα της ανεξάρτητης επιτροπής που έχει συσταθεί. «Το πόρισμα θα το καταθέσω στη Βουλή και με βάση αυτό το πόρισμα θα δούμε τι περαιτέρω κινήσεις χρειάζεται να γίνουν. Αλλά όχι ως υπουργός αλλά ως άτομο 'είμαι γενικώς υπέρ του να καταλογίζονται οι ευθύνες όπου κι αν υπάρχουν'», κατέληξε.

Πηγή: Καθημερινή, Το Βήμα, Τα Νέα, Ελευθεροτυπία, Έθνος

Αυστηρή επιτήρηση με όρους ΔΝΤ από την Ευρωπαϊκή Ενωση

Σωτηρης Nικας http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_economy_100046_10/11/2009_336588

Σαφή προειδοποίηση προς την Ελλάδα, ότι θα μπορούσε να τεθεί σε επιτήρηση «τύπου» Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου (ΔΝΤ) από την Ε.Ε., λόγω του δημοσιονομικού εκτροχιασμού, έστειλε ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ) κ. Ζαν-Κλοντ Τρισέ. Σε συνέντευξη που έδωσε ο κ. Τρισέ στον τηλεοπτικό σταθμό ΑΝΤ1 και μεταδόθηκε χθες, υποστήριξε πως δεν είναι ούτε πιθανό ούτε λογικό, η Ελλάδα -ως μέλος της Ευρωζώνης- να καταφύγει στο ΔΝΤ για βοήθεια. Ωστόσο, πρόσθεσε πως «αυτό δεν σημαίνει ότι μια χώρα-μέλος της Ευρωζώνης δεν μπορεί να περάσει σε μια πολύ προσεκτική επιτήρηση απ' όλα τα κοινοτικά όργανα. Το ίδιο ακριβώς θα γινόταν αν η χώρα αυτή ζητούσε βοήθεια από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Οταν η οικονομία μιας χώρας βρίσκεται σε πολύ σοβαρή κατάσταση, πρέπει οπωσδήποτε να παρουσιάσουμε ένα σχέδιο ανασυγκρότησης».

Παράλληλα, σχολιάζοντας την εκτόξευση του ελλείμματος στο 12,7% του ΑΕΠ φέτος, ο κ. Τρισέ υποστήριξε ότι η Ελλάδα είναι μια «ακραία περίπτωση, με ένα δημοσιονομικό έλλειμμα μη φυσιολογικό και εντελώς διαφορετικό από το έλλειμμα που προβλεπόταν λίγο καιρό πριν». Για τον λόγο αυτό και ανέφερε ότι «υπάρχει πρόβλημα αξιοπιστίας» και ότι η «Ευρωπαϊκή Επιτροπή είναι απολύτως σύμφωνη πως πρέπει να αποκτήσετε μία πλήρως ανεξάρτητη Στατιστική Υπηρεσία, ώστε να έχουμε αξιόπιστα στοιχεία».

Ο πρόεδρος της ΕΚΤ επισήμανε ότι η δημοσιονομική πειθαρχία και οικονομική ανάκαμψη «αλληλοσυμπληρώνονται». Σημείωσε ακόμα ότι αν δεν ληφθούν τα αναγκαία μέτρα στον δημοσιονομικό τομέα, τότε το κόστος δανεισμού θα ανεβαίνει ολοένα και περισσότερο. Μάλιστα, πρόσθεσε ότι εκτός από το κόστος δανεισμού του Δημοσίου, τα επιτόκια δανεισμού των επιχειρήσεων θα επιβαρυνθούν ακόμα περισσότερο, αφού «ένα κακοδιαχειρισμένο οικονομικά κράτος επιβάλλει στον εαυτό του επιτόκια πολύ υψηλότερα σε σχέση με τις άλλες χώρες. Ομως, τα υψηλά επιτόκια τα επιβάλλει και σε όλες τις δημόσιες επιχειρήσεις του και στις ιδιωτικές επιχειρήσεις». Στο σκέλος των μισθολογικών αυξήσεων, ο κ. Τρισέ ανέφερε ότι δεν θα πρέπει να ξεπερνούν το 2% και ότι πρέπει να γίνει αντιληπτό πως «δεν μπορούμε να έχουμε ένα κόστος παραγωγής που αυξάνεται συνεχώς, πιο πολύ από τον μέσο όρο πληθωρισμού της Ευρωζώνης».

Η σπατάλη σας προωθείται με... 100.000� τον μήνα

Κυριακή, 01 Νοεμβρίου 2009

Αλόγιστες προμήθειες και σκανδαλώδεις σπατάλες συνθέτουν την εικόνα ασυδοσίας που επικρατούσε τα τελευταία χρόνια στο υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης.

Υπουργικοί λογαριασμοί κινητών τηλεφώνων που υπερέβαιναν συνολικά σε μηνιαία βάση τις 100.000 ευρώ, αγορές αυτοκινήτων που κανείς δεν γνωρίζει σήμερα σε ποιες ακριβώς υπηρεσίες βρίσκονται, τιμολόγια αρκετών χιλιάδων ευρώ για πούρα Αβάνας και άλλα παρόμοια παραδείγματα κατασπατάλησης του δημόσιου χρήματος ανακαλύπτει καθημερινά η ηγεσία του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης.
Υπουργείο Αγροτικής χλιδής..

To «ράλι» με τα... τζιπ. Για τα ΤΟΚΑΑ (Τοπικά Κέντρα Αγροτικής Ανάπτυξης) προορίζονταν 53 υπερπολυτελή αυτοκίνητα τζιπ αξίας 1,8 εκ. ευρώ, τον διαγωνισμό για την προμήθεια των οποίων ματαίωσε η ηγεσία του υπουργείου αμέσως μόλις έγινε αντιληπτό.

Απορία όμως στα στελέχη του υπουργείου προκάλεσε ο αριθμός των 63 κινητών τηλεφώνων που ανήκαν στην προηγούμενη πολιτική ηγεσία. Μεγαλύτερη βέβαια εντύπωση προκάλεσαν οι μηνιαίοι λογαριασμοί των τηλεφώνων αυτών. Ενδεικτικό του μεγέθους της υπερβολής είναι το ποσό του λογαριασμού ενός μόνο υπουργικού τηλεφώνου που άγγιζε τις 11.000 ευρώ. Αθροίζοντας μάλιστα τα ποσά από τους λογαριασμούς, το συνολικό κόστος σε μηνιαία βάση ξεπερνούσε τις 100.000 ευρώ.

Τα τελευταία χρόνια στο υπουργείο είχαν αυξηθεί σημαντικά και διάφορες επιτροπές με παχυλή μισθοδοσία, αρκετές εκ των οποίων υπήρξαν από συστάσεώς τους ανενεργές. Σε περίπου δεκαπέντε υπολογίζονται οι επιτροπές αυτές. Κάποιες εξ αυτών έμειναν στα χαρτιά, ενώ σε κάποιες άλλες επιτροπές τα μέλη της δεν συνεδρίασαν έστω μία φορά.

Εκαναν φτερά τα υπηρεσιακά ΙΧ
Σε μια προσπάθεια καταγραφής του στόλου των αυτοκινήτων που ανήκουν στο υπουργείο, κατέληξαν σε έναν αριθμό που φτάνει τα 20. Οταν όμως αναζητήθηκαν τα αυτοκίνητα αυτά στο γκαράζ του υπουργείου, η απάντηση που δόθηκε από την αρμόδια υπηρεσία ήταν ότι είναι διασκορπισμένα σε διάφορες υπηρεσίες.

Το κόλπο
Κρυφτούλι του υπουργείου με τις υποτροφίες

Απολύτως χαρακτηριστική είναι η δήλωση κυβερνητικού στελέχους που έγινε προ ημερών σχολιάζοντας την κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης. «Δεν βρήκαμε ούτε καν πάτο. Τον είχαν ξύσει και αυτόν».

Πέρα όμως από τις αλόγιστες προμήθειες και τις σπατάλες, η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης διαπίστωσε με έκπληξη ότι ακόμα και οι υποτροφίες σε παιδιά κατά κύριο επάγγελμα αγροτών που εύλογα προορίζονταν να χορηγηθούν σε οικογένειες με χαμηλό εισόδημα, επιχειρήθηκε να δοθούν σε ημετέρους, αποσιωπώντας με μεθοδικότητα την προκήρυξη στην ελληνική περιφέρεια. Η υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης Κατερίνα Μπατζελή επανέφερε την προκήρυξη για τη χορήγηση υποτροφιών κοινοποιώντας το περιεχόμενό της σε όλα σχεδόν τα περιφερειακά έντυπα. Μάλιστα, στους υποτρόφους πρόκειται να χορηγηθεί εφάπαξ ποσό 4.000 ευρώ.

Το όργιο ασυδοσίας στο υπουργείο άρχισε να αποκαλύπτεται από την περασμένη εβδομάδα με τις παράνομες προσλήψεις συγγενών πρώην υπουργών, βουλευτών, πολιτικών και κομματικών στελεχών της ΝΔ σε οργανισμούς (ΑΓΡΟΓΗ και ΟΠΕΚΕΠΕ) του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης.

5.000 ¤ για πούρα Αβάνας
Ανάμεσα σε διάφορα τιμολόγια που έπεσαν στα χέρια της νέας ηγεσίας ήταν και ένα τιμολόγιο αγοράς πούρων Αβάνας, αξίας 5.000 ευρώ.
ΚΩΣΤΑΣ ΝΑΝΟΣ στο Έθνος

«Μαύρη τρύπα» το 30% των δημοσίων δαπανών

http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_economy_139_01/11/2009_335663

Συνέντευξη του κ. Γιώργου Προβόπουλου στην «Κ» για το έλλειμμα

Τη μείωση του ελλείμματος, κυρίως μέσω της περιστολής της κρατικής σπατάλης, συνιστά ο διοικητής της Τραπέζης της Ελλάδος, κ. Γιώργος Προβόπουλος σε συνέντευξή του στην «Κ». Ο κ. Προβόπουλος τονίζει ότι τα περιθώρια συγκράτησης των δαπανών είναι σημαντικά, καθώς το 30% εξ αυτών σπαταλάται χωρίς να προσφέρονται αντίστοιχες υπηρεσίες προς τους πολίτες. Ο διοικητής της ΤτΕ επισημαίνει ότι το έλλειμμα θα πρέπει να μειωθεί κατά πέντε ποσοστιαίες μονάδες την πρώτη διετία με μέτρα μόνιμου χαρακτήρα, προκειμένου να μεταδοθεί το μήνυμα στις αγορές ότι η Ελλάδα είναι προσηλωμένη στον στόχο της δημοσιονομικής εξυγίανσης. Μέσω της εξάλειψης της σπατάλης και της φοροδιαφυγής, το έλλειμμα μπορεί να μειωθεί έως και κατά 2,2% του ΑΕΠ ετησίως, αφήνοντας περιθώρια για στήριξη των οικονομικά ασθενέστερων, αλλά και για τη μείωση των φορολογικών συντελεστών.

Επίσης, ο κ. Προβόπουλος ζητεί από τις τράπεζες να σχηματίσουν υψηλότερες προβλέψεις προκειμένου να αντιμετωπίσουν την αύξηση των δανείων που βρίσκονται σε καθυστέρηση, σημειώνοντας ότι είναι ανεύθυνο να κατευθύνονται τα κέρδη σε γενναιόδωρα μερίσματα και μπόνους.