Το κοινοβουλευτικό σύστημα είναι πράγματι το καλύτερο και
δημοκρατικότερο πολιτικό σύστημα και είναι για τις περισσότερες χώρες
μια ασφαλής λαϊκή κατάκτηση . Έχει ωστόσο μία αδυναμία , αυτή του να
επέρχεται ασφυξία όταν τα πολιτικά ήθη έχουν παρακμάσει και οι
πλειοψηφούντες της βουλής έχουν μεταβληθεί σε κλειστό κλαμπ
εξουσιαστών και έχουν αποκοπεί από την κοινωνία . Ένα δικτατορικό
καθεστώς βγαίνεις και το πολεμάς ανοικτά , γίνεσαι προσωρινά
αντιστασιακός , αργότερα δικαιώνεσαι και αναγνωρίζεσαι . Ένα όμως
κοινοβουλευτικό σύστημα που ασφυκτιά και βυθίζεται στη σήψη πώς να το
πολεμήσεις , οι της εξουσίας θα σου χρεώσουν απείθεια στους νόμους ,
θα σου πουν περίμενε μέχρι τις επόμενες εκλογές και ψήφισε τότε κάτι
άλλο . Το ερώτημα είναι, έχουν οι κοινωνίες με τα τεράστια σημερινά
τους προβλήματα την αντοχή , την υπομονή , να περιμένουν μέχρι τις
επόμενες εκλογές , μόνο και μόνο γιατί η ψήφος των προηγούμενων
εκλογών ήταν ψήφος εγκλωβισμού , ελαφρότητας , επιπολαιότητας;
Η δημοκρατία συνεπώς και το κοινοβουλευτικό πολίτευμα για να
λειτουργήσουν ομαλά και με ασφάλεια , προϋποθέτουν πληροφόρηση ανοικτή
, πολίτες που δηλώνουν και είναι ώριμοι , πλειοψηφούντες στη βουλή που
δεν ξεπερνούν το μέτρο και έχουν αίσθημα ευθύνης και θεσμούς που δεν
περιορίζονται στη νομιμοφάνεια αλλά στην εφαρμογή τους επιμένουν να
ταυτίζονται με την ηθική . Επειδή από όλα αυτά έχει αποκλίνει η
σημερινή Ελλάδα , το μέλλον της είναι αβέβαιο και δημοκρατία και
κοινοβουλευτισμός δοκιμάζονται σκληρά , χάθηκαν οι αξίες και ο
αλληλοσεβασμός , ο καθένας πολίτης κοιτάζει το σαρκίον του και μόνο ,
κυβέρνηση και κοινοβούλιο αποδοκιμάζονται από παντού και η έκβαση του
όλου κατηφορικού φαινομένου είναι απρόβλεπτη .
Πολλοί στην Ελλάδα , αλλά και στην Ευρώπη , κάνουν το λάθος
ατενίζοντας την πτώση ηθών στην πολιτική να εκτρέπονται προς τα άκρα
(είτε αυτά της δεξιάς , είτε τα αντίστοιχα της αριστεράς ) νομίζοντας
ότι έτσι αντιδρούν ή τιμωρούν τους ενόχους της όλης εξαθλίωσης .
Κάνουν όμως έτσι σίγουρα λάθος , γιατί μια κακή δημοκρατία , μια
διεφθαρμένη όψη κοινοβουλευτισμού δεν την πολεμάς καταφεύγοντας στη
βία και την ανευθυνότητα ακραίων ιδεολογιών . Την κακή ή τη νοσηρή
δημοκρατία , το καθεστώς δηλαδή που μόνο κατά τον τύπο λειτουργεί και
στην ουσία είναι συγκεκαλυμμένος ολοκληρωτισμός και εξουσιομανία λίγων
οικογενειών και των οικονομικών συμφερόντων που κρύβονται πίσω τους ,
την πολεμάς μόνο με αγώνα για τίμια και διάφανη δημοκρατία , εξηγείς
δηλαδή με επιχειρήματα και αγώνες στους συμπολίτες σου ότι τα δεινά
προέκυψαν γιατί έχουμε δημοκρατοφάνεια και
όχι δημοκρατία , γιατί η ίδια η κοινωνία επέτρεψε σε ελάχιστους να
γίνονται αξιωματούχοι σε ένα δήθεν δημοκρατικό καθεστώς , ενώ στην
ουσία ούτε καν δημοκράτες είναι , ούτε το λαό σέβονται .
Η πορεία αυτή , του να εξηγήσεις στον κόσμο πού βρίσκεται το στραβό
και το λάθος και ότι μόνο μια ανοικτή , διάφανη , αξιόπιστη και δίκαιη
δημοκρατία αποτελεί λύση , δεν είναι συνήθως εύκολη γιατί ο λαός
δύσκολα ξεχωρίζει την πολιτική από τους πολιτικούς , δύσκολα
αναγνωρίζει το λάθος του να ψηφίζει δημοκόπους και απατεωνίζοντες ,
επειδή δε οι προδοσίες τα τελευταία χρόνια διαδέχθηκαν η μία την άλλη
, ο κόσμος στο μυαλό του συγχέει την πολιτική με κάποιους που εν
ονόματί της απατεωνίζουν και παραβιάζουν κάθε δημοκρατική αξία και
ηθική .
Για εμάς τους κεντρώους , το ΠΑΣΟΚ είναι το κόμμα που με
οικογενειολαγνεία και με ρουσφέτια παρέσυρε τον κόσμο , τον αποκοίμισε
και υποκριτικά παρίστανε ότι είναι η μεγάλη δημοκρατική παράταξη . Με
τη δύναμη της εξουσίας το ΠΑΣΟΚ παγίδεψε τον κόσμο . Τώρα είναι η
ΕΝΩΣΗ ΚΕΝΤΡΩΩΝ αυτή , που με τη δύναμη της λογικής και των
επιχειρημάτων θα βοηθήσει το λαό να διώξει κάπηλους και σφετεριστές
από την εξουσία . Το χάλι στο οποίο φθάσαμε , στρώνει το δρόμο για την
ήρεμη δύναμη του κεντρώου χώρου .
