Η δημοσιονομική εκτροπή, η χαμηλή ανταγωνιστικότητα, οι αρνητικοί ρυθμοί ανάπτυξης και η βραδυφλεγής βόμβα του Ασφαλιστικού θα είναι οι πρωταγωνιστές των προβλημάτων της επόμενης μέρας των εκλογών, καθώς συντονισμένοι οι διεθνείς οργανισμοί καταγράφουν τη ραγδαία επιδείνωσή τους και ζητούν μέτρα για την αντιμετώπισή τους.

Ο Πρωθυπουργός Κ. Καραμανλής δεν είχε άδικο όταν, προκηρύσσοντας την Τετάρτη τις εκλογές, αναφέρθηκε στις μεγάλες προκλήσεις, τις οποίες σκόπευε να αντιμετωπίσει τα επόμενα δύο χρόνια. Αν ξεχάσουμε το αυτονόητο ερώτημα γιατί δεν τις αντιμετώπισε έως τώρα, η διαπίστωσή του είναι σωστή: το δημοσιονομικό πρόβλημα, όπως διαμορφώνεται από τη μεγάλης έκτασης φοροδιαφυγή και τη σπατάλη, και η χαμηλή ανταγωνιστικότητα της χώρας που επιβάλλει διαρθρωτικές αλλαγές αποτελούν πράγματι δύο μεγάλες πληγές. Αυτές και ακόμη μερικές, το τεράστιο δημόσιο χρέος, ο υπερδανεισμός των νοικοκυριών, η βραδυφλεγής βόμβα του Ασφαλιστικού, φυσικά η ανάπτυξη που υποχωρεί και η ανεργία που ανεβαίνει, είναι σύμφωνα και με τις διαπιστώσεις των διεθνών οργανισμών οι μεγάλες προκλήσεις για την κυβέρνηση που θα προκύψει από τις εκλογές.

Όλα πήγαν χειρότερα
Ενώ όμως είχε δίκιο ο Πρωθυπουργός στον εντοπισμό των προβλημάτων, αυτή η κυβέρνηση δικαιούται λιγότερο από οποιονδήποτε άλλο να προτείνει μέτρα πολιτικής για την αντιμετώπισή τους. Τα προηγούμενα χρόνια, που η ίδια ασκούσε εξουσία, όχι μόνο δεν σημειώθηκε καμία πρόοδος αλλά, αντίθετα, όλα πήγαν χειρότερα, παρά τις υποσχέσεις που είχαν δοθεί στις αρχές του 2004 και το φθινόπωρο του 2007. Η δημοσιονομική απογραφή, με την οποία άρχισε τη φιλόδοξη θητεία του ο τότε υπουργός Οικονομίας Γιώργος Αλογοσκούφης και η δημοσιονομική εξυγίανση που υποτίθεται ότι την ακολούθησε, αποδείχθηκε μια φούσκα που έσκασε στο πρόσωπο της ίδιας της κυβέρνησης. Το μόνο που πέτυχε ήταν να διασύρει τη χώρα και να αμφισβητηθεί η ένταξή της στην ΟΝΕ, ενώ έκτοτε είναι συνεχώς - με εξαίρεση μία χρονιά- σε καθεστώς υπερβολικού ελλείμματος και αναξιοπιστίας. Μετά την απογραφή, δεν έγινε σχεδόν τίποτα αξιομνημόνευτο, αν εξαιρέσει κανείς τη μείωση της φορολογίας των επιχειρήσεων που δεν απέδωσε κανένα επενδυτικό αποτέλεσμα και την ιδιωτικοποίηση του ΟΤΕ, που εξακολουθεί να είναι ένα αμφιλεγόμενο εγχείρημα.

Οι πληγές
Αντίθετα, συντηρήθηκαν και αναδείχθηκαν οι πληγές της οικονομίας.

1Το δημόσιο χρέος φούντωσε, ο δημόσιος δανεισμός φέτος εκτινάχθηκε στα ύψη και μαζί του και τα επιτόκια, αφού οι αγορές έδωσαν ψήφο δυσπιστίας στην ελληνική οικονομία. Μέσα σε 6 χρόνια το δημόσιο χρέος, αντί να μειωθεί, αυξήθηκε κατά 5,4% του ΑΕΠ ή κατά 80 δισ. ευρώ. Το επιτόκιο δανεισμού έφτασε στις αρχές του χρόνου να ξεπερνά κατά 3% το αντίστοιχο γερμανικό, όταν το 2003 ήταν περίπου στα ίδια επίπεδα.

2Η ασφαλιστική μεταρρύθμιση, παρά τις αντιδράσεις που προκάλεσε, δεν έπεισε ότι μπορεί να δώσει λύση στο μακροπρόθεσμο δημοσιονομικό πρόβλημα. Σύμφωνα με στοιχεία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η Ελλάδα έχει το υψηλότερο μακροπρόθεσμο κόστος λόγω γήρατος στην ευρωζώνη. Οι συντάξεις θα απορροφούν το 15,9% του ΑΕΠ το 2060.

Ε.Ε. και διεθνείς οργανισμοί συμφωνούν πως η κρίση έχει αναδείξει τα χρόνια προβλήματα της ελληνικής οικονομίας και ζητούν άμεσα μέτρα

3Τα εισοδήματα των νοικοκυριών κινδυνεύουν και ο δανεισμός που εκτινάχθηκε στα ύψη τα προηγούμενα χρόνια έχει εξελιχθεί σε βρόχο για πολλά εξ αυτών. Σύμφωνα με στοιχεία της Τραπέζης της Ελλάδος, το χρέος των νοικοκυριών ανέβηκε από το 23,5% του ΑΕΠ στο 48,4% του ΑΕΠ σε 6 χρόνια. Τα δάνεια σε καθυστέρηση υπολογίζεται να φτάσουν το 8,5% φέτος από 5% τον περασμένο Δεκέμβριο.

4Η ανταγωνιστικότητα της οικονομίας υποχώρησε και το έλλειμμα του ισοζυγίου πληρωμών έφτασε σε πρωτοφανή ύψη, στο 9% του ΑΕΠ φέτος, το μεγαλύτερο μεταξύ των χωρών του ΟΟΣΑ. Η Ελλάδα, επισημαίνει το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, βρίσκεται στην προτελευταία θέση μεταξύ των κρατών της ευρωζώνης σε ό,τι αφορά τους λεγόμενους στόχους της Λισαβώνας, για τη βελτίωση της ανταγωνιστικότητας στην Ευρωπαϊκή Ένωση. 5Μέσα σ΄ αυτό το πλαίσιο έφθασε - με καθυστέρηση 6 μηνών σε σχέση με την υπόλοιπη Ευρώπη, κάτι που επίσης δεν μπόρεσε να προβλέψει η κυβέρνηση- η διεθνής κρίση στο ελληνικό έδαφος. Η ανάπτυξη πλέον κινείται αρνητικά και η ανεργία ανεβαίνει. Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, θα διαμορφωθεί φέτος στο-0,9% από 5,6% που ήταν το 2003. Η ανεργία εκτιμάται ότι θα είναι 9,7%.

Η κρίση έδειξε τις αδυναμίες
Οι διεθνείς οργανισμοί συμφωνούν πως η κρίση έχει αναδείξει τα χρόνια προβλήματα της ελληνικής οικονομίας. Όταν η ανάπτυξη είναι υψηλή και υπάρχει ζήτηση για τα προϊόντα και τις υπηρεσίες σου από το εξωτερικό, όλα τα προβλήματα είναι ηπιότερα και μπορεί να αντιμετωπισθούν. Για παράδειγμα, κάποιοι φόροι θα εισπραχθούν, έστω κι αν υπάρχει φοροδιαφυγή. Με την κρίση, όμως, τα ταμεία αδειάζουν και η σύλληψη της φοροδιαφυγής καθίσταται ζήτημα πρώτης προτεραιότητας.

Αυτό που ανησυχεί τώρα τους οικονομολόγους είναι ο κίνδυνος- ακριβώς λόγω αυτών των διαρθρωτικών αδυναμιών- να μην επανέλθει η Ελλάδα από την ύφεση σε ρυθμούς υψηλής ανάπτυξης, αλλά να μείνει σε καθεστώς υποτονικής δραστηριότητας για πολλά χρόνια ακόμη. Κάτι τέτοιο θα είναι καταστροφικό, γιατί θα οδηγήσει σε συνολική επιδείνωση της εισοδηματικής θέσης όλων των Ελλήνων.

ΟΛΙΚΗ ΕΠΙΔΕΙΝΩΣΗ ΣΕ ΕΛΛΕΙΜΜΑ, ΧΡΕΟΣ, ΑΝΤΑΓΩΝΙ ΣΤΙΚΟΤΗΤΑ, ΑΝΑΠΤΥΞΗ

Η οικονομία πληρώνει έξι χαμένα χρόνια

http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&ct=3&artid=4534761&ml=1

Βουτιά των εσόδων, άλμα των δαπανών

Εκτός ελέγχου βρίσκεται πλέον ο προϋπολογισμός, αφού το πρώτο εξάμηνο του έτους τα έσοδα παρουσίαζαν μείωση 3,3%, έναντι στόχου για αύξηση 14,7%, και οι δαπάνες σημείωναν αύξηση 22%, έναντι στόχου για αύξηση 9,7%. Το αποτέλεσμα ήταν, η μαύρη τρύπα της απόκλισης από τους στόχους να έχει φτάσει στα 5,4 δισ. ευρώ. Έτσι, στο τέλος του χρόνου το έλλειμμα προβλέπεται να κλείσει σε επίπεδα διπλάσια από τα προβλεφθέντα, δηλαδή μεταξύ 6% και 7% του ΑΕΠ, έναντι στόχου της κυβέρνησης για 3,7%.

Δεδομένου ότι η χώρα βρίσκεται σε καθεστώς επιτήρησης στην Ευρωπαϊκή Ένωση, ο υπουργός Οικονομίας κ. Γ. Παπαθανασίου ζήτησε την περασμένη Τετάρτη από τον Επίτροπο κ. Χ. Αλμούνια παράταση, για δύο χρόνια, της προθεσμίας που είχε η Ελλάδα (έως το τέλος του 2010) για να μειώσει το έλλειμμα κάτω από 3% του ΑΕΠ.

Το ΠΑΣΟΚ έχει ήδη εδώ και καιρό ταχθεί υπέρ της κατάρτισης ενός πολυετούς προγράμματος σταδιακής δημοσιονομικής προσαρμογής, ώστε να μειωθεί το έλλειμμα χωρίς να πληγεί ανεπανόρθωτα η ανάπτυξη.