Κλειστά επαγγέλματα και πολιτικές "οικογένειες"

Εκτύπωση Αποθήκευση Αποστολή Μέγεθος  Facebook Twitter Του Γιώργου Κράλογλου   Απόρησαν πολλοί και μαζί τους και εγώ. Τι νόημα είχε αυτή η δήθεν «απειλή» προς τους ταξιτζήδες ότι θα ανοίξουμε το επάγγελμα αν δεν πειθαρχήσουν στη νέα φορολογική πολιτική. Πράγματι τι νόημα είχε.  Μήπως ότι μπορεί και να σας την χαρίσουμε και να μην ανοίξουμε το επάγγελμα αν δεχτείτε την αλλαγή; Κανείς δεν θέλει να πιστεύει ότι μπορεί να δούμε τέτοια γκάφα. Όπως και κανείς δεν θέλει να πιστεύει ότι μέσα σε μια κρίση που ταλανίζει και θα ταλανίζει τον τόπο τουλάχιστον μια τριετία ακόμη, αν όχι πενταετία, η κυβέρνηση απλώς μελετάει ακόμη το άνοιγμα των κλειστών επαγγελμάτων. Γιατί αν είναι έτσι, τότε δυστυχώς θα δικαιωθούν και όσοι στην επιχειρηματική αγορά μιλούν για συμφέροντα πελατειακών σχέσεων πολιτικών «οικογενειών» από τα κλειστά επαγγέλματα. Γιατί αν είναι έτσι η σημερινή κυβέρνηση θα είναι, σε όλο το πολιτικό φάσμα, η κυρίως υπόλογη για το θέμα αυτό. Μιας και το ΠΑΣΟΚ ήταν που το 2000 άνοιξε πρώτο τον φάκελο με τα κλειστά επαγγέλματα.  Σας θυμίζω ότι στις αρχές Ιουνίου του 2000 με πρωτοβουλία του τότε υπουργού Οικονομίας κ. Ι. Παπαντωνίου έγινε η πρώτη συνεδρίαση Επιτροπής που συστήθηκε από την τότε κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ για τον σκοπό αυτό.  Από τότε, δηλαδή για 10 ολόκληρα χρόνια, μόνο ευχές, μισόλογα και πλάγιες δηλώσεις ακούμε για το μέγα αυτό κοινωνικό σκάνδαλο.  Αλλά μαζί με τα μισόλογα των πολιτικών και των αρμοδίων υπουργών ακούγαμε και ακούμε και ψιθύρους. Ψιθύρους για αδυναμία αντιπαράθεση των κυβερνήσεων της Νέας Δημοκρατίας με τους βυτιοφορείς η Οργάνωση των οποίων έχει έδρα την Θεσσαλονίκη... Ψιθύρους για εξόφθαλμη παρελκυστική τακτική κυβερνητικών αλλά και υπηρεσιακών παραγόντων του υπουργείου Μεταφορών στις πιέσεις των εταιρειών εμπορίας για άδειες ιδιόκτητων βυτιοφόρων. Ψιθύρους για εγκατάλειψη από τους αρμόδιους της Οργάνωσης του ίδιου κλάδου στην προσφυγή που έκανε στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Ψιθύρους για μάλλον σκόπιμη αδιαφορία στην ευκαιρία που έδωσε το Συμβούλιο της Επικρατείας με απόφασή του για άνοιγμα συγκεκριμένων επαγγελμάτων. Ψιθύρους τέλος για, περίπου, παραπλάνηση των ελεγκτών της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην έρευνα σχετικά με την παρέμβαση των κυβερνήσεων στην προστασία όχι μόνο των κλειστών επαγγελμάτων αλλά και του συστήματος καθορισμού τιμών σε διακίνηση εμπορευμάτων από μέσα που ανήκουν σε κλειστά επαγγέλματα...  Θα ήταν άσχημο συνεπώς να επιβεβαιωθούν οι ψίθυροι που συνδέουν πολιτικά τζάκια και πολιτικές «οικογένειες» με κλάδους όπως οι ταξιτζήδες, οι συμβολαιογράφοι, οι πρατηριούχοι, οι βυτιοφορείς, οι συντηρητές, οι τεχνίτες εφαρμογής ηλεκτρισμού και άλλοι οι οποίοι έχουν εισχωρήσει «ομαδικά» στα κομματικά κυκλώματα με υποσχέσεις για την ενίσχυση κομμάτων και συγκεκριμένων προσώπων και αντιπαροχή την προστασία στην διατήρηση των προνομίων των συγκεκριμένων κλειστών επαγγελμάτων.  Τώρα που η κοινωνική βοή θα μετατραπεί, λόγω ελλείψεως ρευστότητας και θέσεων εργασίας, σε κοινωνική οργή η στάση τόσο της κυβερνήσεως όσο και των συγκεκριμένων κομμάτων και των πολιτικών «οικογενειών» θα πρέπει να αναθεωρηθεί.  Γιατί άνοιγμα κλειστών επαγγελμάτων δεν σημαίνει απλά αποκατάσταση μιας κοινωνικής αλλά και επιχειρηματικής αδικίας. Σημαίνει κίνητρο για αντιμετώπιση, ίσως και σε θεαματικό βαθμό, του μεγάλου κύματος της ανεργίας που ήδη ορθώνεται εμπρός μας.  Σημαίνει ευκαιρίες απασχόλησης σε εκατοντάδες νέους με πτυχία που δεν πρόκειται να βρουν θέση εργασίας αντίστοιχη με τις σπουδές τους.  Σημαίνει ακόμη πραγματική κοινωνική δικαιοσύνη και αποκατάσταση των όρων θεμιτού ανταγωνισμού στην αγορά της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Και αυτό θα μας «επιστραφεί» με την παραπέρα εμπιστοσύνη των Βρυξελλών αφού η κυβέρνηση δεν θα κάνει μόνο ορθή διαχείριση του κρατικού κορβανά, αλλά θα βαδίζει και σε προγράμματα μεταρρυθμίσεων.  Πρόκειται μάλιστα για μεγάλη μεταρρύθμιση αν συνδυαστεί και με την άρση του καμποτάζ για τα κρουαζιερόπλοια, αφού οι υπηρεσίες των ίδιων των αρμοδίων υπουργείων έχουν στοιχεία που τους πείθουν για διπλασιασμό του τουρισμού μέσα από τις κρουαζιέρες αν σταματήσει η υποχρέωση των πλοίων να φέρουν αποκλειστικά ελληνική σημαία. Σε ό,τι αφορά δε την παράλληλη σημερινή υποχρέωση να απασχολούν Έλληνες στα πλοία όλοι γνωρίζουμε ότι ναι μεν με τον τρόπο αυτό μπαίνουν από την πόρτα αλλά και ότι φεύγουν από το παράθυρο... Δεν έχει κανένα λόγο λοιπόν η κυβέρνηση να καθυστερεί την εφαρμογή μιας πολιτικής που η ίδια ξεκίνησε προ 10ετίας, την πάγωσε για 4 χρόνια για να την βάλει στο βαθύ συρτάρι η Νέα Δημοκρατία γα λόγους που (σύμφωνα με την άποψη εγκύρων κύκλων) δεν την κολακεύουν καθόλου.  Άλλωστε αν λίγο ψάξει η κυβέρνηση θα βρει ως «συνηγόρους» στο θέμα και προσφυγές στην Ευρωπαϊκή Ένωση και αρκετά δεδικασμένα στην ελληνική δικαιοσύνη που θα την διευκολύνουν να πάρει από το σημείο αυτό την «σκυτάλη» της συγκεκριμένης μεταρρύθμισης και να προχωρήσει δυναμικά.  george.kraloglou@capital.gr